മഴയും മരുഭൂമിയിലെ കനാലും - (കറുത്ത പൊന്നിന്റെ നാട്ടിലൂടെ- ഭാഗം-3)

പ്രേതങ്ങൾ കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ഇഷ്ടപെട്ട മറ്റൊരു വിഷയം ആഹാരം  ആണ്.അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഇത് വരെ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത പച്ചക്കറി-മത്സ്യ-മാംസ മാർക്കറ്റ് കാട്ടിത്തരാം എന്ന് പറഞ്ഞ വഴി ചാടി പുറപ്പെട്ടത്.

ഫിഷ് മാർക്കിലേയ്ക്കെന്നും പറഞ്ഞ് പോവുന്നത് ഒരു മാളിലേയ്ക്കാണല്ലോ എന്ന ചിന്ത ആയിരുന്നു Dubai Deira water front fish market ന്റെ പാർക്കിങ്ങ് സ്പേസിലേയ്ക്ക് വണ്ടി കയറുമ്പോൾ. പല നിലകളിലായി ഉപ്പ് തൊട്ട് കർപ്പൂരം വരെ കിട്ടുന്ന ഇമ്മിണി വല്യൊരു അങ്ങാടിക്കടയാണതെന്ന് പെട്ടന്ന് മനസ്സിലായി. നടന്ന് നടന്നങ്ങനെ ക്ഷീണിക്കുമ്പോൾ ഇരിയ്ക്കാൻ സ്റ്റീൽ കസേരകളും കാശിട്ടാൽ കൂൾഡ്രിംസും ചിപ്പ്സുമൊക്കെ തരുന്ന സുന്ദരൻ മെഷീനുകളും ഉണ്ട്.

വലിയ താല്പര്യമില്ലെങ്കിലും പച്ചക്കറികളുടെ ഭാഗത്തേയ്ക്കാണ് ആദ്യം പോയത്. പല നാടുകളിൽ നിന്നെത്തിയ പേര് മാത്രം കേട്ടിട്ടുള്ള ഇലക്കറികളും പഴങ്ങളും പച്ചക്കറികളും ഒക്കെ ‘ദാ ഇപ്പ വന്നേയുള്ളൂ‘ എന്ന ഭാവത്തിൽ ഫ്രഷായി ഇരുപ്പുണ്ട്. കൊള്ളാവുന്ന ഒരു തണ്ണിമത്തങ്ങയുടെ വലുപ്പം കണ്ടാൽ മൂന്ന് ദിവസത്തേയ്ക്ക് കഴിക്കാൻ അത് മതിയെന്ന് തോന്നിപ്പോവും.

പല നിറങ്ങളിലും പല പ്രായത്തിലും ഉള്ള ഈന്തപ്പഴങ്ങൾ തന്നെയാണ് എന്റെ കണ്ണിൽ ആദ്യം ഉടക്കിയത്. നാട്ടിലെ പോലെ തന്നെ ടേസ്റ്റ് ചെയ്യാൻ തരുന്ന പരിപാടി എനിക്കിഷ്ടപെട്ടു, അവിടുള്ള ഈന്തപ്പഴങ്ങളിൽ നിന്നെന്നല്ലാം തന്നെ രുചി നോക്കിയിട്ടും മതി വരാഞ്ഞ് വിളഞ്ഞ് പഴുത്ത പാകം അല്പം വാങ്ങി കൈയ്യിൽ വച്ചു. നാട്ടിൽ തിന്നിട്ടുള്ള പേരുറപ്പിക്കാനാകാത്ത ഏതോ പഴത്തിന്റെ ടേസ്റ്റുണ്ട് അതിന്.

പച്ചക്കറി വിഭാഗത്തിൽ നിന്ന് നടന്നത് ഫിഷ് സ്റ്റാളിലേയ്ക്കാണ്. ഈ രാജ്യത്ത് മൊത്തമായി കാണുന്ന അടുക്കും ചിട്ടയും വൃത്തിയും തന്നെ അവിടുത്തെയും പ്രധാന ആകർഷണം, കാണുന്നവരിൽ മൂന്നിലൊന്ന് മലയാളികൾ ആണെന്നും ഒരു സന്തോഷമായിരുന്നു, ഇവിടുത്തെ നിലാവുദിക്കുന്ന കണക്കിൽ പെരുനാള് ആഘോഷിക്കുന്നൊരു നാട്ടിൽ നിന്ന് വന്നതിന്റെ സന്തോഷം.

ഫിഷ് മാർക്കറ്റ് കണ്ടിറങ്ങിയപ്പോൾ തന്നെ ഉച്ചയായി. വാട്ടർ ഫ്രണ്ടിലുള്ള കസേരകളിൽ ഇരുന്ന് അവിടുത്തെ കടയിൽ നിന്ന് ബർഗറും ഫിംഗർ ചിപ്സും കഴിക്കാൻ കാത്തിരിക്കുമ്പോൾ ഓണത്തിന് തുമ്പികളെ കാണുന്ന പോലെ ഉയർന്നും താഴുന്നും പല നിറങ്ങൾ വാലറ്റത്തും വയറ്റത്തും അടിച്ച വിമാനങ്ങൾ തലയ്ക്ക് മുകളിലൂടെ മൂളി പറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

കണ്ണെത്തുന്ന ദൂരത്ത് അങ്ങേക്കരയിൽ തകൃതിയായി വലിയ ക്രേനുകളും മണ്ണ് വാരികളും പണിയെടുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കടലിലേയ്ക്ക് നീണ്ട് കിടക്കുന്ന ഒരു പാലത്തിന്റെ മുകളിലെന്ന പോലെ, അതെന്തായിരിക്കും എന്ന് കൗതുകത്തോടെ നോക്കിയിരുന്നപ്പോഴാണ് നമ്മുടെ നാട്ടിൽ കാട് കയ്യേറുന്നത് പോലെ അവിടെ കയ്യേറുന്നത് കടലാണെന്ന് അറിഞ്ഞത്.  കടലിൽ നിന്ന് ഉയർത്തിയെടുത്ത ഒരു ദ്വീപ് തന്നെയാണ് UAE എന്ന ഈ സാമ്രാജ്യം, ഇപ്പോഴും കടലിലെ തിരകൾ തീരത്തോടടുക്കുമ്പോൾ ശക്തി കുറയാനും, കടൽക്ഷോഭങ്ങൾ തീരത്തോളം എത്താതിരിക്കാനുമുള്ള അത്യാധുനിക സംവിധാനങ്ങളാണത്രേ വിന്യസിച്ചിരിക്കുന്നത്. പണവും ടെക്നോളജിയും കൈകോർക്കുമ്പോൾ മരുഭൂമിയും കടലും മനുഷ്യന് വിളഭൂമിയാകുന്ന നിറക്കാഴ്ചകളാണ് ചുറ്റിലും.

ഉച്ച തിരിഞ്ഞപ്പൊഴേയ്ക്കും ഒരു മഴക്കാറ് ഉരുണ്ട് കൂടുന്നുണ്ടായിരുന്നു, എന്നും മഴ ഇഷ്ടമാണെങ്കിലും ഇന്ന് പെയ്താൽ ഞാൻ പിണങ്ങും എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും കുറുമ്പ് കാട്ടുന്ന കുസൃതിയെ പോലെ അവളും കുണുങ്ങി കുണുങ്ങി ഞങ്ങളുടെ കൂടെ തന്നെ വന്നു.

ദൈറയിൽ നിന്നും പോയത് ദുബായിലെ പോഷ് ബീച്ചുകളിൽ ഒന്നായി പേര് കേട്ട La Mer Beach ലേയ്ക്കാണ്. ഇരുൾ വീണിട്ടില്ലാത്തതിനാൽ തുറന്ന് തുടങ്ങിയിട്ടല്ലാത്ത കടകളും തിരക്കധികമില്ലാത്ത ബീച്ചും കണ്ടു. കൂടുതലും വിദേശികളെ കൊണ്ട് നിറഞ്ഞ ബീച്ചിൽ മോട്ടർ ബൈക്കും സർഫിങ്ങും വൃത്തിയായി സംരക്ഷിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള കുളിമുറികളും ഷവറുകളും ഒക്കെയുണ്ടായിരുന്നു. 

ജുമൈറ 1 ഭാഗത്തുള്ള ഈ ബീച്ചിന്റെ ഒരു വശത്ത് വാട്ടൽ സ്പോർട്സ് കളികൾ നിറഞ്ഞ ഒരു വാട്ടർ പാർക്കും, മറുവശത്ത് ബീച്ച് സൈഡ് വില്ലകളും കണ്ടു. ഒരു വശത്ത് കടലും മറുവശത്ത് ദുബായ് നഗരത്തിലെ അംബര ചുംബികളേയും ഒരേ ഫ്രേമിൽ കാണാനാവുന്നത് ഒരു മനോഹര കാഴ്ചയാണ്.

La Mer ലെ സൗന്ദര്യം ആസ്വദിച്ച് എല്ലാം മറന്ന് ഞങ്ങൾ നടക്കുമ്പോൾ സൂര്യൻ എന്നത്തേയും പൊലെ പടിഞ്ഞാറ് നോക്കി നടക്കുകയായിരുന്നു. സന്ധ്യക്ക് കാണേണ്ട മറ്റൊരു കാഴ്ചയുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞങ്ങളും തിരക്ക് പിടിച്ച് ബർ ദുബായ് ക്രീക്കിലേയ്ക്ക് പുറപ്പെട്ടു. ചേക്കേറുവാൻ പറക്കുന്ന പക്ഷികളുടെ ഒരു അപൂർവ്വ ദൃശ്യം ഭാഗ്യമുണ്ടെങ്കിൽ കാണാം എന്നായിരുന്നു കൂട്ടുകാരി പറഞ്ഞത്, പക്ഷേ  കാറ്റിനേയും കൂട്ട് പിടിച്ച് മഴയും ഞങ്ങളുടെ പിന്നാലെ കൂടിയ മഴ ആ ഭാഗ്യം ഇല്ലാതാക്കി.

ബർ ദുബായിലെ തിരക്കേറിയ മാർക്കെറ്റിൽ കേട്ടത് കൂടുതലും മലയാളം തന്നെ. ഒരു ചൂട് ചായയും കുടിച്ച് ക്രീക്കിനടുത്തേയ്ക്ക് നടന്ന ഞങ്ങളുടെ മുന്നേ പിശറൻ കാറ്റെത്തി. പൊടി പറത്തി ചുഴറ്റി വീശി പറക്കുന്ന കാറ്റിനോടൊപ്പം മഴയും വന്നപ്പൊൾ പകലിന്റെ അവസാന നാളവും പൊലിഞ്ഞിരുന്നു.

മഴയിൽ നിന്ന് രക്ഷപെടാൻ കയറി നിന്നത് അബ്ര മാർക്കറ്റിൽ ആണ്, പഴയ കാല മാർക്കറ്റിന്റെ രൂപസാദൃശ്യം നിലനിർത്തി പണിതിരിക്കുന്ന വിനോദസഞ്ചാരികൾക്ക് വേണ്ടിയുള്ള മാർക്കറ്റ്. ഇന്ത്യയിലും പാക്കിസ്ഥാനിലും നിന്നുള്ള തുണിത്തരങ്ങളും അത്തറും, തുർക്കിയിൽ നിന്നുള്ള വൈറ്റ് പോട്ടറിയിലുണ്ടാക്കിയ പാത്രങ്ങളും സുഗന്ധവ്യഞ്ജനങ്ങളും ഡ്രൈഫ്രൂട്ട്സും ഒക്കെ നിറഞ്ഞ ഇടുങ്ങിയ വഴികൾ.. ചിലയിടത്തൊക്കെ ദില്ലിയിലെ സരോജിനി നഗർ മാർക്കറ്റിനെ ഓർമ്മിപ്പിച്ചു.

മഴ മാറുന്നതിന് മുന്നെ ദുബായിലെ ഒരേയൊരു ഹിന്ദു ക്ഷേത്രവും കണ്ട് വരാം എന്ന് കരുതി ഇടവഴികളിലൂടെ നടന്ന് ഒന്നാം നിലയിലുള്ള നോർത്ത് ഇന്ത്യൻ മാതൃകയിൽ ഉള്ള ക്ഷേത്രത്തിന് മുന്നിൽ എത്തിയത്. ചുവന്ന പട്ടും, പൂക്കളും ചരടും ഒക്കെ വിൽക്കുന്ന കടകളായിരുന്നു അതിന് ചുറ്റും.  മഴ ഒരുവട്ടം പെയ്തൊഴിഞ്ഞതും അന്തരീക്ഷം പിന്നെയും തെളിഞ്ഞു.

അബ്രകൾ അക്കരെയിക്കരെ ഓടി തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഇന്നത്തെ ദിവസം അക്കരെ കരയിലെ ഗോൾഡ് സൂക്കും കണ്ട് അവസാനിപ്പിക്കാം എന്ന തീരുമാനത്തിൽ ഞങ്ങൾ അടുത്ത അബ്രയിൽ കയറി.

ദുബായ് ക്രീക്കിന്റെ ഒരു കരയിൽ നിന്ന് മറ്റേ കരയിലേയ്ക്ക് റോഡ് മാർഗ്ഗവും ഈ ചെറു ബോട്ടുകൾ വഴിയും പോവാം. തടിയിൽ നിർമ്മിച്ച നടുക്ക് അല്പം ഉയരത്തിൽ ഇരിപ്പിടവും, താഴേയ്ക്ക് ഒരാൾ പൊക്കത്തിൽ ഉള്ള അറയും മുകളിൽ മേൽക്കൂരയും ഉള്ള ബോട്ടിനാണ് അബ്ര എന്ന് പറയുന്നത്. ഹൗസ് ബോട്ടിനെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്ന ചെറിയ ബോട്ടുകളും അല്പം വലിയ ഉല്ലാസകപ്പലുകളും എല്ലാം ഒഴുകി നീങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അങ്ങേക്കരയിലെത്തിയപ്പോഴേയ്ക്കും ഒളിച്ച് നിന്ന മഴ ഇരട്ടി ശക്തിയോടെ പിന്നെയും പെയ്തു.. മഴ കൊഴിയും വരെ ചൂട് ചായയും കടല പുഴുങ്ങിയതും കഴിച്ച് കാത്തിരിക്കുമ്പോഴും മരുഭൂമിയുടെ നെഞ്ച് തണുക്കാൻ പെയ്യുന്ന മഴയെ ചീത്ത പറയാൻ തോന്നിയില്ല.

നിലാവ് പെയ്യുന്ന തീരത്ത് നമ്മൾ എത്തുന്ന നേരവും നിമിഷങ്ങളും മാത്രം നമുക്ക് സ്വന്തം എന്ന സൂഫി വാക്കുകൾ ഓർത്ത് കൊണ്ട് പുതുമഴ നനഞ്ഞ തടിയുടെ മണം നുകർന്നിരുന്നു.

(തുടരും)